Sinds een week of wat heb ik er ook eentje: een e-bike. Toen ik 15 jaar geleden vanuit het midden van Nederland naar het Zuid-Limburgse Heuvelland verhuisde, heb ik mijn oma-fiets achtergelaten omdat, zo sprak Lief, het kansloos is om hier op een gewone fiets te willen fietsen. Je gaat...

Het is één van de weinige positieve aspecten aan Covid: We hebben de ‘kleine dingen’ (opnieuw) leren waarderen. In de zomervakantie van 2019 duikelden we nog over elkaar heen met minimaal 12 social updates per dag: kokosnoten, hangmatten, cocktails, zonsondergangen en onder-water-duikfoto’s; we deelden ze met iedereen die het maar...

Het is een vraag die met enige regelmaat door mijn hoofd spookt: waarom maken zo veel mensen zich zo druk over andere mensen die niet (meer) werken? Meestal wordt het aangewakkerd als ik de zoveelste variant lees over ‘parttime prinsesjes’. De ongelooflijke neerbuigendheid die uit twee woorden kan spreken. Ik...

Mijn schoonvader knijpt zo hard in zijn krukken dat ik me afvraag wat er eerder kapot gaat: zijn handen, of de handvaten van de kruk. We zitten met ons vijven in de spreekkamer van de arts. Lief en ik met een knisperverse negatieve Covid-uitslag op zak, mijn schoonouders, en de...

Zomaar een dinsdagmorgen. Zittend aan mijn bureau, werkend aan een column over hardlopen, met een half oog bij de televisie, en tegelijkertijd aan de telefoon hangend met de GGD om de vaccinatie voor mijn schoonmoeder te controleren want daar leek iets niet goed mee gegaan te zijn. Gelukkig klopt dat...