Zullen we alle feestdagen maar gewoon afschaffen dan?

We zijn een paar dagen verder, en de eerstkomende ‘commerciële’ feestdag, Vaderdag, is op zondag 19 juni dus dat duurt nog even. Een uitgelezen moment om het erover te hebben: Het geklaag over ‘teveel Moederdag’, ‘want niet voor iedereen valt er iets te vieren’.

‘Ze’ moeten stoppen met Moederdag-spam. Want dat is ‘kwetsend voor ongewenst kinderlozen’, ‘kwetsend voor vrouwen wier moeder overleden is’ en ‘kwetsend voor stiefmoeders die niks krijgen’. Zomaar een greep uit de reacties. Nu vind ik dit soort opmerkingen sowieso al vrij irritant, maar als ze dan ook nog van een  ‘bezorgde meelevende moéder’ komen, helemaal. Want o, wat is zij gezegend met haar bloedjes van kinderen en wat realiseert ze zich daardoor goed hoe ongelooflijk moeilijk het moet zijn voor al die andere vrouwen. Hoezo ‘How can I make this about me’?

 

Echt, hou ermee op. Elke dag gaan er mensen uit elkaar. Mensen gaan elke dag dood, kínderen overlijden. Zeven dagen per week krijgen mensen akelige diagnoses in het ziekenhuis.

Tegelijkertijd trouwen er mensen, worden er baby’s geboren, kopen mensen een nieuw huis of krijgen ze een schattige puppy.

 

Raad ‘ns? Dat is het leven.

En niemand heeft gezegd dat ‘het leven’ altijd feest is. Ja, soms voelt het vast alsof je een hele week met je gezicht in andermans geluk wordt gewreven, zozeer dat het pijn doet. Want niet iedereen die het wel graag wilt, wordt vader of moeder. Niet iedereen viert het 30- 40- of zelfs 50-jarig huwelijk van zijn ouders want ze zijn óf gescheiden, of één van beide leeft al niet meer. En als je echt pech hebt, leven allebei je ouders niet meer.

De één wordt ontslagen terwijl er op televisie allemaal commercials zijn over leuke nieuwe banen, de ander zakt vijf keer voor zijn rijexamen, en de derde heeft domweg geen geld voor ook maar één enkele rijles. Zullen we de reclames van uitzendbureaus en autorijscholen ook maar verbieden dan?

We kunnen ook gewoon helemaal níks meer vieren

En dan bedoel ik dus ook echt ‘niks’. Geen Vaderdag want relaties met vaders, die zijn voor heel veel mensen gecompliceerd. Ik kan erover meepraten.

Geen Dierendag meer want dieren gaan dood.  En nee, je neemt niet zomaar een nieuwe.

Valentijn, Carnaval, Halloween… ook maar afschaffen? Want ongelukkig in de liefde, want een hekel aan optochten, en o ja, angst voor griezelige maskers. Nu ik eraan denk, laten we dan ook maar stoppen met Pasen want met het eten van een chocolade Paashaas kwets je ongetwijfeld een paar vegetariërs. Als je al deze dingen vervelend vindt, heb je waarschijnlijk domweg een hekel aan mensen én feestjes.

In dat geval kan ik je van harte aanraden een psycholoog te zoeken.

Ik word er een beetje moedeloos van

Heus, er zijn al zó veel dingen waar we het schijnbaar niet meer over kunnen hebben met elkaar.

Discussie houdt ons wakker

Dat we het niet overal over eens zijn met elkaar, prima. Van gedachten wisselen houdt ons scherp, maakt dat we blijven nadenken. En vaak is het heel belangrijk om de dialoog te zoeken, zoals voor het recht om te kunnen kiezen voor een veilige abortus, en veilig hand-in-hand over straat te kunnen, ongeacht je (gekozen) geslacht en religie. We hoeven daarbij helemaal niet te eindigen met dezelfde mening. ‘Agree to disagree’ is een niet te onderschatten eindpunt voor heel veel onderwerpen die ertoe doen. Dus laten we dat eens proberen voor de verandering.

Vier het leven!

En laten we dan vooral wél alles blijven vieren. De wereld is al grimmig genoeg. Elke slinger die opgehangen wordt, is er eentje. Elk roze hart, elke bos bloemen, maakt haar een beetje mooier. En vergeet vooral niet om die liefde óók te laten blijken in de kleine dagelijkse dingen: dat kopje koffie op bed, iets lekkers koken voor de ander, of ‘gewoon’ een appje dat je aan iemand denkt.

Ik wens je een mooie fijne dag 😊