Een pak op maat laten maken? Is dat niet een tikje overdreven…?

Is het ijdelheid om een speciaal voor mij op maat gemaakt pak te willen hebben? Vast…

Feit is dat ik al jaren, met eerlijk gezegd toch wel een tikje afgunst, keek naar al die vrouwen in hun ‘power suits’.  “Schitterend, maar voor mij niet weggelegd”. Mijn ‘peervormige figuur’ ruim drie maten en dik 25cm verschil tussen heup en taille is wel heul veul peer. Het ziet er niet uit en het zit niet: broekspijpen die strak om je rollade-bovenbeen zitten, rare vouwen rondom je middel. Nee, geef mijn portie maar aan fikkie.

Sylvia vs. lipoedeem: 1-0

Tot ik een maand of wat geleden eindelijk op het voor mij ‘ideale gewicht’ was en daar nu nog steeds ben. Elke dag word ik via de spiegel geconfronteerd met mijn lipoedeembenen.  Een dagelijkse reminder dat ik het dag voor dag moet blijven aanpakken. Maar het was ook tijd voor een cadeau voor mezelf. Omdat ik mijn lipoedeem niet gebruik als excuus om niks te doen. Omdat ik mijn lifestyle rigoureus op de schop heb gegooid, met als resultaat dat ik sterker, fitter én slanker ben dan ooit.

Pursuit Femmes

Via lieve vriendin B. heb ik Angelique leren kennen. En Angelique, da’s Angelique van Gils van Pursuit Femmes . Zij maken al generaties lang pakken op maat. Helemaal, van begin tot eind. En zo toog ik een kleine maand geleden naar Antwerpen waar ik een ‘suiting appointment’ had. Platte schoenen aan mijn voeten, hoge hakken mee in aparte tas. Het enige wat ik wist, was dat ik sowieso een roodtint wilde.

Opties, en nog meer opties

Terwijl ik geniet van een kop verse koffie worden de stalenboeken gepakt en dan begint het grote keuzes maken. De details waar je over na moet denken: Wijde, rechte of aansluitende broek, tot op je enkel of tot op de grond? Dat bepaalt ook direct welke schoen er (niet) onder kan. Met of zonder bovennaden, met of zonder zakken, of een zak voor en een zak achter wellicht? Het kan allemaal. Met knoop, met rits? Met of zonder riemlussen? Of, nóg een optie: een soort ‘schuiflusje?’

Maar we zijn nog niet klaar, want een pak bestaat natuurlijk uit een broek, pardon, pantalon, én een jasje. Dus we gaan vrolijk verder. Met vijf soorten kragen, van helemaal recht naar helemaal rond, vijf soorten revers, enkel, dubbel en something in between. Hoeveel knoopjes op de mouwen? Of misschien geen knoopjes? Maar als wel, dan drie, of vier, of zes? En moeten die dan over elkaar heen vallen of aansluitend? Ook hier weer een vraag over de zakken: Twee, één of geen? Zeg het maar… En wil je je jasje normaal of extra getailleerd? Of toch liever losvallend misschien? Voor iemand zoals ik die al moeite heeft met een keuze maken uit drie salades leidde het bijna tot een gevalletje keuzestress.

Duizelingwekkend assortiment

Mind you, dan moet dé keuze nog gemaakt worden: welke kleur, en in welke stof? Welke voering wil ik erin? En o ja, aan de binnenkant kun je nog een tekst laten borduren. Je naam, maar ook een quote. Laten we het erop houden dat ik die keuze nog even mee naar huis nam met de belofte er later op terug te komen.

Hulp is nabij

Gelukkig zijn daar dan de geweldige dames van Pursuit Femmes to the rescue. Met engelengeduld in hun hart en een meetlint in de hand nemen ze alle tijd. Al je maten worden opgeschreven en dan gaat het grote passen beginnen. Gelukkig wist ik al wel snel wat ik niet wilde: de wijde losvallende pakken met lange pijpen en dito oversized jasje. Echt oprecht geweldig bij die jonge meiden maar bij mezelf vind ik het drie keer niks. Ik verdwijn er compleet in, het pak gaat dan met mij aan de haal terwijl de insteek nu net was dat ík het pak ging dragen en mijn figuur er goed in uit mag komen.

Irritant stemmetje

‘Weet je het echt zeker?’ Tijdens het verkleden, ongeveer zes keer met verschillende pantalons en jasjes, bleef dat irritante stemmetje maar in mijn oor blèren. ‘Weet je het echt heel zeker?’ Nee, ik weet het niet zeker! Dat ging natuurlijk over mijn keuze voor het rode pak. Want ze hadden ook hét crèmekleurige driedelig pak, met gilet. O, en die koningsblauwe natuurlijk, die óók. Dus daar zaten we weer. En zo eindigde ik met deze combi:

Ik was helemaal met mezelf in m’n sas. Deze drie gingen het worden. Klein persoonlijk detail: ik heb een feilloos talent om altijd het duurste uit te kiezen. Of het nu gaat om servies, sieraden of schoenen. Dit twijfelachtige talent liet me, helaas, ook bij Pursuit niet in de steek. Natuurlijk wist ik van tevoren dat dit niet goedkoop zou zijn. Maar wat ik in mijn hoofd had en wat het eindresultaat was, mwah, daar zat nog wel wat tussen. Dat krijg je als je eksteroog op de meest exclusieve Italiaanse stoffen valt. Dus wat doe je dan? Juist, je appt je Lief de foto en vraagt om advies. Samen kwamen we uit bij de witte en de rode.

Ondertussen train ik nu elke dag mijn geduld met het wachten op mijn twee power suits. Een klein voorproefje:

En dit is nog maar het ‘pas-pak’! Zo benieuwd naar mijn eigen unieke exemplaar!

De blauwe moet nog even wachten. Denk ik … 😉

Dus, om nog even terug te komen op die eerste vraag: is het ijdel? Vast. Heb ik het echt nodig? Vast niet. Maar het gevoel dat ik nu al had tijdens het passen? Onbetaalbaar.