Zullen we even goed beseffen dat juice channels enkel bestaan bij de gratie van hun publiek?

Eergisteren (vrijdag) scrolde ik onder het genot van een cappuccino door m’n Facebook-timeline en uiteraard komt nieuws van Nouveau daar bij mij veel in voor 😉  Dat is dan ook de reden dat ik het bericht las over Tanja Jess met daarbij de tekst: ‘Tanja Jess erkent relatieproblemen met Charly Luske maar is woedend op juice channel Roddelpraat’.

Relatieperikelen hoef je niet te delen

Tot dat moment wist ik niet dat Tanja Jess überhaupt relatieproblemen had. Ik volg haar niet op Insta. Ik volg sowieso niet zoveel ‘Bekende Nederlanders’. Maar ook al zou ik haar wel volgen, dan denk ik nog steeds niet dat ik haar dit soort dingen zou zien posten. Het heeft namelijk niks met haar werk te maken. Ik kan me daarom zo voorstellen dat ze het privé vindt. Dat is immers wat het is: privé. Het gaat niemand iets aan, enkel haar en haar partner. Okay, en ik denk hun kinderen tot op zekere hoogte ook wel. Ik heb het speciaal voor deze column even gegoogeld en die zijn 18 en 14, dus die krijgen zo ongeveer alles al mee. Maar jou en mij gaat het niets aan.

Bewuste keuze

Dat ik dat allemaal niet wist, daar is een heel duidelijke reden voor: Ik volg en kijk geen één juice channel. Heel bewust, omdat ik walg van de hijgerigheid waarmee ze jagen op ‘spectaculair’  en ‘geheim’ nieuws over ‘BN-ers’. Ja, dat zijn veel aanhalingstekens. Ook al bewust, want ik gebruik die woorden cynisch. Inclusief het woord ‘BN-er’ want steeds vaker worden er namen genoemd en foto’s getoond van mensen waarbij ik alleen maar denk: ‘Sorry, wié?’ Alhoewel dat waarschijnlijk meer zegt over mijn afkeer van reality-series. Of mijn leeftijd. Of allebei.

Je kunt er niet aan ontsnappen

Hoe dan ook: Zelfs al volg ik ze niet, er is evengoed geen ontkomen aan. Want ze halen nu zelfs mijn geliefde Nouveau en dat is geen ordinair roddelblad. Ook worden ze genoemd, en schuiven ze aan, bij talkshows. Bij RTL Boulevard staat er af en toe zelfs eentje aan de desk. Toegegeven, Boulevard is ook niet persé hoogstaande journalistiek, maar in ieder geval snappen ze daar wel het basisprincipe van journalistiek: ‘hoor & wederhoor’.  Dus ja, ze komen wel eens met items,  ‘nieuws’ zo je wilt,  waarvan ik denk ‘Wil ik dit überhaupt weten?’ maar hé: Er zit een knop op, én degene waar het over gaat, krijgt de kans om te reageren.

Misselijkmakend

Die juice channels daarentegen, vind ik ‘Zum Kotzen’ . Diezelfde mening heb ik trouwens over de Story, Weekend en Privé en het programma Shownieuws. Misschien zet ik mezelf nu op een zwarte lijst voor potentiële opdrachtgevers maar dat is dan maar zo. Het is ook niet voor het eerst dat ik hardop uitspreek dat ik zelfs voor een miljoen nog niet voor die bladen wil werken.

Één ding moet ik (helaas) toegeven…

Het ellendige is dat die juice channels er, tot nu toe, niet heel vaak naast zitten. Wat dat betreft lijken ze beter geïnformeerd dan voornoemde roddelbladen. Dus die credits moet ik ze, met frisse tegenzin, wel geven.

Toegevoegde waarde?

Maar wat is het nut ervan? De meerwaarde? Je zou kunnen zeggen dat we door die mensen een meer realistisch beeld krijgen van hoe het er nu écht aan toegaat binnen de showbizzwereld. En hé, als daardoor schandalen als die van #TheVoice aan het licht komen: by all means! Maar dát doen ze niet. Wat ze doen, is mensen die een nogal publiek leven leiden voor de bus gooien. Keer op keer. En hun familie erbij. Dat daarbij mensen gekwetst worden, dat heel persoonlijke en gevoelige zaken op straat liggen, dat interesseert ze niks. Waar zijn dan in vredesnaam je normen en waarden? Heb je geen opvoeding genoten? Heb je geen besef van hoe je het spoor bijster bent?

Maar dan…

En het zou nog niet zo erg zijn als ze na een maandje weer stilletjes onder hun rots kruipen wegens een gruwelijk gebrek aan bereik. Maar helaas: legio mensen vréten het. Als een zak van hun favoriete chips. Onverzadigbaar.
Ik zie zo akelig veel leedvermaak: ‘Kijk, ze doen wel heel mooi met hun dure huis/auto/horloge/vakantie maar ze wordt gewoon bedonderd hahaha!’  Ik denk dan: ‘Hoe sneu ben jíj?’  Plezier hebben om een ander z’n verdriet en tegenslag. Heb je zo’n rottig leven, ben je zo oppervlakkig dat je werkelijk niet verder komt dan dat?

Spiegel

Want de meest trieste conclusie is natuurlijk dat er blijkbaar een doelgroep voor bestaat. Ergo: voor de makers van die juice channels loont het de moeite. Want aan het einde van de dag bepaalt de vraag het aanbod. Het publiek zorgt voor het bestaansrecht. En tegen al die mensen kan ik alleen maar dit zeggen: