Wat zegt het over Angela?
Afgelopen zaterdag stond er in de Volkskrant een uitgebreid interview met Angela Groothuizen. Een interview dat over zó veel ging: over haar carrière van de Dolly Dots tot nu, over politiek, over cultuur, en ja, óók over haar relatie. In de dagen erna ging het online alléén maar over die relatie. Want die is ‘open’.
Helaas gingen de ranzige sluizen van Facebook vervolgens ook wijd open want dáár vinden mensen iets van.
Of Angela misschien instabiel is, en of ze nu echt zo’n laag zelfbeeld heeft, een compleet gebrek aan zelfvertrouwen. Instabiel, zwak, jezelf tekortdoen, zelfrespect kwijt en misselijkmakend, ze passeerden allemaal de revue. Partner Rob kreeg de wind eveneens van voren. Die eet van twee walletjes, is een lamzak en een slappe l*l.
Was dit te verwachten? Misschien. Zelf werd ik er verdrietig van, van die facebookfreaks . En opstandig. Dat ook. Want wat verbeelden die mensen zich precies? Natuurlijk, het kán zijn dat ze Angela en Rob persoonlijk kennen, ze op wekelijkse basis spreken. Maar op de één of andere manier betwijfel ik dat een beetje. Ik denk dat deze droeftoeters Angela nooit privé gesproken hebben.
Ik ook niet trouwens. Ik ken haar alleen van interviews en televisie. Mijn indruk is dat ze een vrouw is met levenservaring, veel (levens)wijsheid, een heerlijk gevoel voor humor en een heel groot hart.
In mijn ogen is Angela juist ontzettend sterk. Heeft ze zo veel zelfvertrouwen dat de verlangens van haar man haar niet onzeker maken. Die verlangens zeggen niks over haar, ze zeggen iets over hem. Angela heeft zo’n stevig zelfbeeld dat ze hem de ruimte kan geven zonder zelf te gaan wankelen. Iets met #omdenken.
Ik vraag me veel meer af waarom al deze mensen zo gillen. Raakt het jouw angsten en onzekerheden? Brengt het jouw wereldje zoals je dat kent, in de gevarenzone? Ben je bang dat jouw relatie er niet tegen opgewassen zou zijn?
Met de jaren die verstrijken, veranderen mensen, ontwikkelen ze zich. Er zijn mensen die na 22 jaar heterohuwelijk uit de kast komen en opbiechten dat ze homoseksueel zijn. Mensen die seksuele verlangens hebben waar ze nooit over durfden te praten maar op een gegeven moment kunnen ze het niet meer verbergen en komt het eruit. Is het dan niet zo dat je als partner tenminste kunt probéren om echt oprecht te luisteren en te zien of je er samen uit kunt komen? Een oplossing vinden waarbij je allebei gelukkig bent? Is dat niet waar liefde over gaat? Verlangt niet iedereen naar een liefde die zo diep en onvoorwaardelijk is dat je de ander écht de ruimte geeft?
Paulo Coelho wist dit ook lang geleden al…
Niemand heeft beloofd dat het leven eenvoudig zou zijn. Groeien als mens, een sterk karakter ontwikkelen, het komt niet gratis. Als iéts getuigt van liefde is het wel dat je een stap opzij kunt zetten voor die ander, júist als het moeilijk is.
* geschreven voor #NouveauNL, publicatiedatum 18 september 2019 *