Geef maar toe, jij hebt minimaal ook twee van deze tics…

Elk mens is ‘gezegend’ met een paar eigenaardigheden. Alleen, ‘een paar is twee’, zo heb ik altijd geleerd. En een snelle analyse door mijn Lief leerde me dat het bij mij niet blijft bij ‘een paar’. Maar iets in mij zegt dat ik niet de enige ben ;) Daarom ga ik hier met de spreekwoordelijke billen bloot. Want weten dat ik niet alleen ben met mijn tics werkt heel geruststellend. Of niet natuurlijk…

Laat ik maar beginnen met de grootste open deur, de wc-rol.

Ik hang ‘m altijd en overal goed. En met goed bedoel ik dat de scheurrand naar voren hangt. En nee, daar hoeven we niet meer over in discussie. Het is namelijk heel simpel: kijk maar eens naar wc-papier met een printje. Dan weet je het. Laatst gebeurde het me weer. Ga ik in een restaurant naar de wc en hangt de rol verkeerd om. Ik zag het. Keek weg. Zei tegen mezelf: ‘Laat hangen, je kunt het!’ Helaas. Tien seconden later heb ik de rol eraf gehaald en omgedraaid. Seriously… dat is toch niet normaal. Als het nu in mijn eigen huis was, soit. Maar dit vind ik toch wel een beetje jammer van mezelf. Zelfbeheersing van niks.

Verder hebben we dan nog …

De handdoeken in de badkamer

Ik heb donkergrijze, lichtgrijze en turquoise handdoeken. En dat is dús ook de volgorde waarin ze gestapeld moeten liggen. Allemaal op dezelfde manier gevouwen graag. Ze liggen direct in het oog hè. Het is niet alsof je ze niet ziet wanneer je de badkamer binnenkomt.

Het servies

Servies komt met borden in diverse groottes: ontbijt- en dinerbord bijvoorbeeld. Verder nog een stuk of wat schaaltjes in verschillende formaten en grote en kleine bekers. De grootste bekers hebben een oor. Super handig. Áls je ze tenminste allemaal hetzelfde neerzet: met het oor naar de voorkant. Op die manier hoef je namelijk niet met je vingers aan de rand van die mok te zitten. Niet heel ingewikkeld toch? Maar wat het echt erg maakt is dat wanneer Lief de vaatwasmachine uitruimt, en hij doet dat ‘verkeerd’, dat ik ze dan allemaal toch weer anders zet. Sorry schat, ik probeer écht om het niet te doen, maar het lukt gewoon niet!

Links

Ja, dít herkennen vast wel veel mensen: een ‘vaste kant’. Zelf slaap ik dus aan de linkerkant van het bed, ongeacht waar we slapen. Ik loop altijd aan linkerkant van Lief. We proberen het wel eens andersom maar elkaars hand vasthouden gáát dan gewoon niet. Ik heb de linker wasbak. Mijn tas hangt om mijn linkerschouder want rechts zakt ‘ie om de haverklap naar beneden en mijn mobiel zit in mijn linker kontzak. Ook dat probeer ik wel eens rechts, puur om te bewijzen dat ik dat kan, maar tot nu toe zak ik elke keer glorieus voor deze zelf opgelegde test.

Het bed opmaken

Dat moét. Elke ochtend. En dat doe ik “op z’n hotels”: Netjes strak, met plaid en kussens erop. Zonder dat begint mijn dag gewoon niet goed. En nee, dat is niet achterlijk, vraag maar aan William McRaven een admiraal bij de US Navy:

O, nog een dingetje met de wc…

Ik spoel altijd door vóór ik begin met plassen. Want ik moet er niet aan denken dat mensen het horen, dat gekletter in die pot. Vind ik echt zó awkward. En ja, ik weet hoeveel liters water ik daarmee inmiddels heb verspild. Ik ben een milieu-vandaal. Had ik al gezegd dat we zonnepanelen hebben? En led-lampen en hybride auto’s? En max. twee dagen per week (biologisch!) vlees eten? Enzo?

Kleding labels

Die horen aan de bínnenkant. En als je daar niet op let, knip ze er dan gewoon uit. Want nu wil ik dat labeltje bij je naar binnen vouwen en heb je voor je het weet dus een enge vreemde vrouw in je nek hangen. Geldt overigens ook voor de ‘ophangtouwtjes’.

Boeken

Ja, ik heb een e-reader maar dat ding is voor op vakantie. Ik houd van échte boeken. Hard cover. Van mijn favoriete schrijvers verzamel ik de titels. En er is weinig meer irritant dan een volgend boek dat dan ineens alleen maar in soft cover komt, met de letters andersom, en, gruwel, een compleet andere stijl van die cover. Welke gek bedenkt zoiets? Nu passen mijn boeken niet meer bij elkaar!

Schrijfboekjes

Daar kom ik met de smoes van ‘altijd ideeën kunnen opschrijven’ natuurlijk een heel eind, maar in alle eerlijkheid: ik heb Evernote op het startscherm van mijn mobieltje staan. De waarheid is dat ik schrijfboekjes gewoon heel leuk vind. Voor mede-verslaafden: ik slaag altijd erg goed bij #Paperchase ;)

En, last but not least: turquoise

Mijn naaste omgeving vroeg zich waarschijnlijk al af waar deze bleef. Ik heb namelijk iets met turquoise. En niet sinds de kleur drie jaar geleden hip werd. Nee, ik vond laatst jeugdfoto’s waarop ik een jaar of 11 was, en wat droeg ik daar? Juist, een turquoise-met-oranje-outfit. Ik was gewoon überhip avant la lettre.  Die kleur is een regelrechte ‘Syl-magneet’.

Is dat handig? Mwah, niet persé: ik koop lipglosses die ik niet gebruik enkel omdat ze in een mooi turquoise doosje zitten en oorbellen die ik niet in kan want allergisch voor diverse metalen.

Nou ben ik natuurlijk benieuwd wat jouw ergste tic is. Durf jij ook met je billen bloot? Een beetje zoals die van vriendin K.: zij koopt in élke stad een mooi espressokopje voor thuis. Klein detail: ze heeft geen espresso-apparaat.

Update van oorspronkelijk voor Nouveau geschreven column, publicatiedatum 8 juli 2017*

Reactie plaatsen