Dat je denkt gezond en goed bezig te zijn, maar het tegendeel waar blijkt …

Afgelopen zaterdagnacht, rond een uurtje of vier: Ik word wakker van de pijn op mijn borst, kan niet rustig diep in en uit ademen, en als ik het toch doe, veroorzaakt dat akelig vervelende hoestbuien. Ik voel ook pijn in mijn onderrug en de rillingen lopen over mijn lijf. Het voelde zoals ik denk dat longontsteking, of astma voelen, of koorts…En ik had geen idee waar het vandaan kwam.

Een paar minuten later begon mijn Lief ook te hoesten en te rillen. Hij kreeg zichzelf nog overeind en nam twee paracetamols, ik was duizelig  (iets met een nogal lage bloedsuikerspiegel) en had zo’n droge mond dat ik alles bij elkaar niet de puf had om hem te vragen voor mij ook te pakken.

In één uur van kiplekker naar hondsberoerd….hoe dan?

Overdag hadden we een geweldig fijne dag gehad. We gingen heerlijk 18 holes lopen op de mooie golfbaan Margaraten in ons zonnige Zuid-Limburg.

De laatste 9 holes zelfs in mouwloze polo, met zonnecrème, en na afloop nog even wat drinken op het terras.

Puur genieten dus. Eenmaal thuis lekker douchen en o ja, de luchtbevochtiger aanzetten want die hebben we niet voor niks gekocht en sinds we terug zijn uit Dubai niet meer aan gehad.

Goede luchtvochtigheid

Aangezien je overal leest hoe belangrijk een juiste luchtvochtigheid  is, hebben wij vorig jaar ook zo’n ding aangeschaft voor in de slaapkamer. Eentje die er een beetje leuk uitziet, het oog wil ook wat, direct filters meebesteld, en gaan met die banaan. So far, so good.

In no-time van op en top lekker voelen naar zwaar beroerd

Toen we eind februari terugkwamen uit Dubai, voelden we ons allebei top. Vol energie, uitgerust, en relaxed. Twee dagen later kreeg ik voor het eerst die pijn op mijn borst en de hoestaanvallen. ‘s Morgens en ‘s avonds twee paracetamols want 1 maart moest ik alweer naar het buitenland dus in bed uitzieken was geen optie. Allebei hebben we minimaal drie Covid-zelftesten gedaan, alles negatief. Na mijn drie dagen buitenland, voelde ik me gelukkig weer helemaal goed, en met het mooie voorjaarsweer hier werd dat alleen maar beter. Tót gisteren dus…

Acuut hoesten

Op het moment dat ik ging douchen dacht ik ‘O ja, de bevochtiger aanzetten, goed voor onze gezondheid, en anti-verstopte-neuzen enzo’.  Ik stond er soort van overheen gebogen toen ik het knopje indrukte en eigenlijk begon ik direct akelig te hoesten. Raar, maar hé, we hebben allemaal weleens een hoestaanval. Door naar de badkamer en de rest van de avond heerlijk rozig bankhangen.

Hoe kómt dit?

Tot we naar bed gingen en de pijn op mijn borst terugkwam, net als ruim een week geleden. Ik kon niet meer slapen en voelde me alleen maar beroerder worden. En al nadenkend kwam ik niet verder dan de luchtbevochtiger. Puur deductie, iets anders kón het niet zijn. Maar ik voelde me te ziek, zwak en misselijk om op te staan en ‘m uit te zetten, te zorgen voor meer verse frisse lucht.

Eigen schuld

Vanmorgen vroeg hadden we het er natuurlijk samen over, en ineens kletterde het kwartje heel hard naar beneden: We hadden er allebei nooit meer aan gedacht het water te verversen.

En het water verversen, élke dag, dat is het belangrijkste aan het hele ding.

Dit was dus echt onze eigen schuld. Sowieso meet ons exemplaar de luchtvochtigheid niet, daarvoor had ik een aparte hygrometer moeten bestellen, maar de kans dat we onszelf hebben blootgesteld aan schimmels, ziekmakers en misschien zelfs wel de legionellabacterie, is heel reeël.  En op die manier schiet je je gezondheidsdoel wel heel ver voorbij natuurlijk.

Ondertussen is het maandag. Gisterenavond voelden we ons nog steeds een beetje ‘mwah’. Lief onder een deken op de bank, ik met een dikke trui en een nog dikker vest achter mijn p.c..  Ook allebei alweer vier paracetamols op, en mijn adem en borst voelen niet hoe het hoort. Gelukkig is dat nu voorbij!

Verbannen naar de waskelder

De luchtbevochtiger is voorlopig vrijgesteld van werkzaamheden, ik heb ‘m verhuisd naar de waskelder. Ik kan ‘m professioneel laten reinigen, maar ik denk dat ik even klaar ben met het mormel. Misschien dat ik te zijner tijd een nieuwe koop. Weet ik tenminste zeker dat er geen enge dingen meer in zitten.

Mocht ik er nog ‘ns aan beginnen, dan zet ik een dagelijkse reminder in mijn Outlook zodat ik geen één dag meer kan vergeten vers water in het ding te doen want dit was echt geen feestje.

Met de billen bloot

Los van heel vervelend, was dit natuurlijk ook wel meer dan ‘een beetje dom’.

                                                                        #BeetjeDom :/

Maar erger dan dat: het had gevaarlijk kunnen zijn ook nog…

Tegelijkertijd kan ik me voorstellen dat we niet de enige zijn, dus vandaar dat ik het toch eerlijk opbiecht. Misschien voorkomt het dezelfde ellende bij een ander.