Cadeautje voor jou!

‘Cadeautje voor jou!’ Terwijl ik druk aan het tikken ben op mijn laptop, zie ik in mijn ooghoek m’n telefoon oplichten met bovenin de eerste regel van een WhatsAppje van mijn Lief.

Instantly voel ik een vlinder in mijn buik, en een lach om mijn mond komen. En net zo instantly ben ik rete-nieuwsgierig want die vent mij is ernstig goed in cadeautjes en verrassingen.

Van kleine lieve dingen als een mok verse koffie op bed, tot compleet onverwachte, maar door hem tot in de kleinste details voorbereidde, huwelijksaanzoeken in Venetië.

Dus als er in mijn agenda, of zoals nu, WhatsApp, een berichtje van hem komt met zo’n onderwerp, weet ik van tevoren dat het goed zit.

Om het moment van onthullen nog even uit te stellen, spreek ik mezelf streng toe: ‘Éérst dit stuk afmaken, dán kijken’. Op die manier duurt de voorpret immers langer én kan ik me tijdens het schrijven vrolijk afvragen wat het zou kunnen zijn. Kaartjes voor een concert, eten bij één van onze favoriete restaurants, of een luchtje misschien? Aagje als ik ben, onderhandel ik in mijn hoofd met mezelf hoeveel woorden ik nog tik voor ik m’n appje ga openen. 300? Hmm…da’s een halve blog, best veel…. 150 dan? Ja, dat is wel een mooi aantal. Djeez Syl, stel je niet aan. Je bent een volwassen vrouw van 45. Doe even gewoon, je bent geen kleuter die jarig is en aan het bed van haar ouders staat te springen omdat ze helemaal hieperdepiep is en niet kan wachten tot ze haar cadeautje krijgt.

Ja, dus? Ik ben geen masochist…. Waarom mezelf pijnigen? Ik ga het gewoon nú lezen. Al helemaal in mijn nopjes en me bij voorbaat verheugend, stop ik met tikken en pak mijn telefoon. Snel ontgrendel ik de beveiliging en open mijn WhatsApp. Wat zou het zijn?!

Nou mensen, hou je vast, daar komt ‘ie:

Zó jammer dit ….

Ken je dat geluid van een ballon die leegloopt?

En dat lullige hoopje plastic dat dan overblijft? Nou, dat dus.