Er moet me iets van het hart over #MeToo…

Ik realiseer me dat de kans bestaat dat ik morgen met pek en veren op het dorpslein wordt gezet, ik realiseer me ook dat de kans erg groot is dat heel vrouwelijk online Nederland me straks gaat ‘trollen’ op social media. Maar ik zeg het toch: Ik denk dat de hashtag #MeToo wordt gebruikt voor appels en peren. En ik geloof niet dat ik dat een goede zaak vind.

Het kán je simpelweg niet ontgaan zijn: Radio, t.v., internet, magazines en kranten staan er bol van. #MeToo is opnieuw trending topic en overal komen vrouwen naar voren met hun verhaal. Alhoewel ik meen redelijk op de hoogte te zijn van de cijfers, voor zover beschikbaar en betrouwbaar, was zelfs ik zo langzaam aan verbaasd over het aantal vrouwen dat zegt #MeToo. Dus las ik nog meer dan anders en toen vielen me een paar dingen op:

#MeToo staat voor ‘seksueel grensoverschrijdend gedrag’. Dat is op zich heel duidelijk. Maar ben je die grens eenmaal gepasseerd, dan ligt er opnieuw een hele wereld voor je met daarin dus alle soorten en nuances van grensoverschrijdend.

Want natuurlijk, als jij op straat loopt en er fietst iemand voorbij die je op je billen slaat, of naar een borst grijpt, misschien wel raak, dan is die persoon een ontzéttende eikel. En je bent geschokt, verbaasd en waarschijnlijk ook pislink. Maar hij fietst door en je kunt er verder niks mee. Jou flabbergasted achterlatend. Of misschien roep je hem allerlei moois na. Maar dat zal hem aan zijn kont roesten. Je kunt hem toch niks maken. Hoe frustrerend en kwaadmakend is dat?

Of als je in een uitgaansgelegenheid bent, en iemand zit ongewenst aan je. By all means, verkoop hem de hardste optater die je in je hebt, gooi je glas met inhoud in zijn gezicht en zorg dat iedereen daar weet dat er een klootzak in de club staat die eruit gegooid moet worden en er nooit meer in mag.

Álles hierboven is, ik zeg het nog maar een keer, niét okay, a-sociaal, en grensoverschrijdend.

En tóch, en tóch …..

Ik vind dat iets wezenlijk anders dan een verkrachting of langdurig (geestelijk en) sexueel misbruik binnen een relatie. En met wat er de laatste dagen gebeurt, krijg ik het idee dat élke vrouw die ooit is nagefloten door de glazenwasser zich zodanig in haar eigenwaarde voelt aangetast dat ze ook #MeToo online zet. Voor mij verliest het daardoor aan kracht. In plaats van dat het sterker wordt, devalueert het in waarde, in gevoel. En dát is wat me dwarszit.

Ik merk dat ik me bij het zien van #MeToo inmiddels afvraag: maar wat is er dan met je gebeurd? Zei de bloemenman op de markt dat je er stralend uitziet en gaf hij ‘een bloempje aan een bloem’? Óf heeft je date je tegen een muur gezet en gemeend dat jij er was ‘om te nemen’? Voor mij zitten daar namelijk drie werelden tussen. En moet je dan in beide gevallen #MeToo willen gebruiken? Toch is dat wat er je nu ziet. En ik denk niet dat dat ooit de bedoeling is geweest.

Heb ik er een oplossing voor? Nee. Ik moet eerlijk zeggen dat ik het eigenlijk alleen maar constateer, én me afvraag of andere mensen dat ook hebben.

Dus brand maar los …. Maar voor je dat doet, lees wel eerst even DIT.  Als het heel erg wordt, duik ik wel een dagje onder.